Ostry Szczyt

Ostry Szczyt (Ostrý štít). Strzelisty szczyt wznoszący się na wysokość 2360 metrów. Położony jest w Głównej Grani Tatr Wysokich w sąsiedztwie Wielkiego Jaworowego Szczytu od zachodu i Małego Lodowego Szczytu na wschodzie.

Informacje

Imponująca południowa ściana Ostrego Szczytu od lat przyciąga taterników. Przeważają drogi o umiarkowanym stopniu trudności. Klasyki wspinaczkowe Ostrego Szczytu to drogi Häberleina oraz Motyki. Godne polecenia są także Jaskynky oraz wspaniała droga wiodąca ostrzem południowo-zachodniego filara. Ciekawa wspinaczkowo i dość trudna technicznie jest również grań Ostrego Szczytu. Godna uwagi z historycznego punktu widzenia jest również droga Karola Englischa, pierwszego zdobywcy Ostrego Szczytu, na północnej ścianie.

Historia

Przez wiele lat Ostry Szczyt opierał się atakom taterników. Wielokrotne próby wejścia na wierzchołek, począwszy od roku 1900, podejmował niezmordowany Karol Englisch. Wspinał się on zazwyczaj w towarzystwie przewodnika Johanna Hunsdorfera seniora. Pomimo starań a nawet małych sukcesów, takich jak dotarcie do grani, nie udało im się wejść na wierzchołek i Ostry Szczyt pozostawał niezdobyty.

W czerwcu roku 1901 próbę wejścia na szczyt podjął Karl Jurzyca, kasjer kopalni w Karwinie, wraz z przewodnikiem Johannem Hunsdorferem juniorem. Wspinali się oni prawą stroną południowej ściany. Dotarli do grani w pobliżu uskoku skalnego zwanego dziś Zębem Jurzycy, ale szczytu nie udało się zdobyć.

Englisch dopiął swego latem 1902 roku. Dnia 25 sierpnia Karol wraz z matką Antoniną oraz przewodnikami Johannem Hunsdorferem seniorem i Johannem Strompfem stanęli jako pierwsi na wierzchołku Ostrego Szczytu. Droga prowadziła prawą stroną północnej ściany. Wiodła kominem zwanym dziś Kominem Englischa. W dniach poprzedzających atak szczytowy Englisch, Hunsdorfer i Strompf ubezpieczyli dolną partię planowanej drogi stałymi hakami i zaporęczowali linami. Przedsięwzięcie było wiec dobrze zaplanowane i przygotowane.

Południowa ściana na swoich zdobywców czekała aż do roku 1905. Pokonali ją Simon Häberlein oraz małżeństwo Katherine i Maximilianem Bröske. Miało to miejsce dnia 15 września. Warto dodać, iż trzy dni wcześniej, Simon Häberlein i Katherine Bröske jako pierwsi zdobyli Żabiego Konia wspinając się na wierzchołek południową ścianą.

Topografia masywu Ostrego Szczytu

W grani Ostrego Szczytu, począwszy od wschodu, wyróżniamy następujące obiekty:

• Biała Ławka (2286)
• Czarne Chłopki
• Siodełko Hunsdorferów
• Ząb Englischa
• Siodełko Englischa
• Ząb Jurzycy
• Siodełko Jurzycy
• Ostry Szczyt (2360)
• Siodełko Chmielowskiego
• Ostry Kopiniak
• Przełęcz w Ostrym
• Mały Ostry Szczyt
• Ostre Wrótka
• Wyżnie Ostre Czuby
• Szczerbina w Ostrych Czubach
• Niżnie Ostre Czuby
• Jaworowa Przełęcz

Przed laty Mały Ostry Szczyt uważany był za niższy zachodni wierzchołek Ostrego Szczytu. Dziś stanowi on samodzielne wzniesienie. Własnego miana doczekało się również małe spiętrzenie zachodniej grani Ostrego Szczytu zwane obecnie Ostrym Kopiniakiem. Brak jest dokładnych danych dotyczących wysokości poszczególnych obiektów w grani Ostrego Szczytu.

Podejście

Od strony Doliny Jaworowej pod północną ścianę Ostrego Szczytu

Pod północną ścianę Ostrego Szczytu dojdziemy niebieskim szlakiem prowadzącym z Jaworzyny Tatrzańskiej do Doliny Zadniej Jaworowej. Z Doliny Pięciu Stawów Spiskich droga pod północną ścianę wiedzie przez Lodową Przełęcz.

Od strony Doliny Staroleśnej pod południową ścianę Ostrego Szczytu

Ze Zbójnickiej Chaty podążamy żółtym szlakiem z prowadzącym na Czerwoną Ławkę. Znakowaną perć opuszczamy na wysokości Strzeleckich Pól. Stąd pod południową ścianę Ostrego Szczytu.

Drogi taternickie na Ostrym Szczycie

• Północna ściana
  • Droga Englischa II; WHP 2422
  • Droga Uznańskiego II; WHP 2421
  • Środkiem północnej ściany III; WHP 2423
• Południowa ściana
  • Droga Motyki IV+/V-; WHP 2434
  • Droga Häberleina IV+/V-; WHP 2429
  • Droga Świerza ( Šwierzov Komín ) III; WHP 2431
  • Droga Jurzycy III; WHP 2428
  • Droga Przewodników Spiskich III; WHP 2430           
  • Došek – Komárek IV
  • Petráň – Charvátová IV          
  • Brutalna Rzeczywistość ( Ostrá Realita ) VIII-
  • Łopata V- 
  • Primula Minima VI
• Południowo-zachodnia ściana
  • Jaskinie ( Jaskynky ) V
  • Droga Zamkovsky’ego ( Komin Zamkovského ) V; WHP 2433
  • Žlté Nebezpečenstvo V
  • Vánoční chvěst od Herbika V, A2
  • Południowo-zachodni filar IV; WHP 2432
  • Kant południowo-zachodniego filara V

Zejście

Wschodnią granią na Białą Ławkę

Grań trudna i wymagająca. Miejsce IV. Wskazana asekuracja. Przy pokonywaniu Zęba Jurzycy przyda się lina. Opis drogi w wejściu WHP 2426 i WC 19/9.

Zachodnią granią na Przełęcz w Ostrym

Grań trudna, wyceniona na III. Opis drogi w wejściu WHP 2419 i WC 19/9. Z przełęczy łatwo do Doliny Zadniej Jaworowej. Możemy również kontynuować wspinaczkę granią WHP 2418 i zejść po dotarciu na Jaworową Przełęcz. Na dół prowadzi wyraźna ścieżka.

Zjazdy do podstawy południowej ściany Ostrego Szczytu

Z wierzchołka schodzimy wschodnią granią aż natkniemy się na stanowisko zjazdowe z pętli. Stąd zjeżdżamy, ewentualnie schodzimy (I) ku odstrzelonej granitowej płycie na której znajduje się stanowisko z haków. Zjeżdżamy i trawersujemy w prawo do kolejnego stanowiska, tym razem z ringów. Z tego miejsca wykonujemy jeden bądź dwa zjazdy, do dyspozycji jest stanowisko przesiadkowe. Następnie trawersujemy do kolejnego stanowiska z ringów i wykonujemy następny, ostatni już zjazd, do podstawy ściany. Tutaj również istnieje możliwość skorzystania ze stanowiska pośredniego.

Ilość zjazdów uzależniona jest od tego jaką dysponujemy liną, pojedynczą czy połówkową. Warto korzystać ze stanowisk pośrednich z uwagi na możliwość zaklinowania liny.

Ciekawostki

Ostry Szczyt jest jednym z nielicznych tatrzańskich szczytów dostępnych jedynie dla taterników. Niestety zagrożenie ze strony turystycznych kamikadze wzrasta z roku na rok.

Opracował Łukasz Pałczyński
chajrefont@gmail.com