Tatry Wysokie Witold Paryski WHP

PrzezŁukasz Pałczyński

Tatry Wysokie. Przewodnik Taternicki. Dzieło autorstwa Witolda Henryka Paryskiego.

Fundamentalne dzieło Witolda Paryskiego jest obszernym przewodnikiem taternickim, który opisuje całe Tatry Wysokie. To niezastąpione źródło informacji o tatrzańskich dolinach, szczytach, graniach i przełęczach. Zawiera szczegółowe opisy setek dróg taternickich. Pozycja obowiązkowa dla każdego taternika.

Paryski pracował nad przewodnikiem przeszło 30 lat. Kolejne tomy ukazywały się w latach 1951-1988 nakładem Wydawnictwa Sportu i Turystyki. Wznowienia, a w zasadzie reprintu, przewodnik doczekał się w roku 2014 za sprawą Wydawnictwa Sklepu Podróżnika.

Ukazało się dwadzieścia pięć tomów przewodnika. Przy czym ostatni zawiera jedynie skorowidz nazwisk.

  • Tom I – Liliowe – Mały Kościelec
  • Tom II – Zawrat – Żółta Turnia
  • Tom III – Granacka Przełęcz – Wołoszyn
  • Tom IV – Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem
  • Tom V – Cubrynka – Skrajna Baszta
  • Tom VI – Cubryna – Żabia Turnia Mięguszowiecka
  • Tom VII – Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba
  • Tom VIII –  Młynicka Przełęcz – Krywań
  • Tom IX – Waga – Szarpane Turnie
  • Tom X – Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota
  • Tom XI – Wschodni Szczyt Żelaznych wrót – Batyżowieckie Czuby
  • Tom XII – Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz
  • Tom XIII – Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina
  • Tom XIV – Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy
  • Tom XV – Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska
  • Tom XVI – Rozdziele – Czerwona Ławka
  • Tom XVII – Spąga – Rywociny
  • Tom XVIII – Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik
  • Tom XIX – Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz
  • Tom XX – Baranie Rogi – Durny Szczyt
  • Tom XXI – Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań
  • Tom XXII – Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka
  • Tom XXIII – Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka
  • Tom XXIV – Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą
  • Tom XXV – Skorowidz nazwisk

Sięgając po przewodniki mistrza Paryskiego należy mieć na uwadze, że od ich publikacji minęło już wiele lat. Od tego czasu powstało mnóstwo nowych dróg taternickich. Szczytów i przełęczy w Tatrach co prawda nie przybyło, lecz obecnie nawet małe turniczki i rogi skalne doczekały się nazw własnych. Dlatego pierwsze tomy przewodnika mogą wydawać się współczesnemu czytelnikowi dość ubogie. Niemniej jednak stanowią nieocenione źródło informacji dla rozpoczynających przygodę z taternictwem.