Siarkańska Grań

Siarkańska Grań to długi grzbiet skalny odchodzący na południe od masywu Wysokiej.

Informacje

Siarkańska Grań oddzielona jest od wybitnego masywu Wysokiej Siarkańską Przełęczą. Wiedzie od owej przełęczy na południe przez Wielki i Mały Siarkan aż do Złomiskiej Turni. Siarkańska Grań oddziela Dolinę Smoczą na zachodzie od Złomiskiej Zatoki na wschodzie.

Przejście Siarkańskiej Grani odbywa się zazwyczaj wariantem z południa ku północy. Kluczowe miejsce grani wycenione jest na III. Jest to trawers uskoku i wspinaczka na wierzchołek Małego Siarkana.

Opis przejścia Siarkańskiej Grani

Zaczynamy od wejścia na Złomiską Turnię. Wariantów jest kilka. Najłatwiej od zachodu żlebem na siodełko w południowo-zachodnim żebrze. Z siodełka żeberkiem na wierzchołek. Ciekawsze drogi wejściowe wiodą wschodnią ścianą. Szczegóły oraz mapa Złomiskiej Turni w dziewiątym tomie przewodnika Witolda Paryskiego.

Siarkańska Grań. Widok z grani Szarpanych Turni.
Siarkańska Grań. Widok z grani Szarpanych Turni.

Ze Złomiskiej Turni schodzimy na Złomiska Przełączkę. Następnie podążamy łatwą granią ku północy aż do uskoku Małego Siarkana. Uskok trawersujemy półką z prawej (wschodniej) strony. Następnie rysą wychodzimy w górę na wierzchołek Małego Siarkana. Jest to najtrudniejsze miejsce całej grani wycenione na III. Grań szczytowa kończy się zębem skalnym ze stanowiskiem zjazdowym. Wykonujemy zjazd i kontynuujemy wspinaczkę granią. Pokonujemy dwie strzeliste turniczki i docieramy do Przełączki w Siarkanie. Stąd bez większych trudności wspinamy się na wierzchołek Wielkiego Siarkana. Na koniec wykonujemy dwa krótkie zjazdy i dochodzimy do Siarkańskiej Przełęczy gdzie kończymy grań.

Jeżeli mało nam grani na jeden dzień i mamy ochotę na dalsze wspinanie to po zejściu do Złomiskiej Zatoki rzut beretem na sąsiednią grań Szarpanych Turni.

Historia

Pierwsze udokumentowane przejście Siarkańskiej Grani, poczynając od Złomiskiej Przełączki, miało miejsce w sierpniu 1909. Dokonali go szwajcarski alpinista Oskar Günter oraz przewodnik Johann Breuer. Prawdopodobnie pominęli oni i obeszli najtrudniejsze fragmenty grani, w tym wierzchołek Małego Siarkana. W kolejnych latach Siarkańska Grań była już regularnie pokonywana w obydwu kierunkach.

Siarkańska Grań. Widok ze Złomiskiej Zatoki.
Siarkańska Grań. Widok ze Złomiskiej Zatoki.

Podejście

Z Popradzkiego Stawu taternicką do Doliny Złomisk

Od brzegu Popradzkiego Stawu odchodzi ścieżka prowadząca do Doliny Złomisk. Aby ją zlokalizować ruszamy czerwonym szlakiem i okrążamy jezioro. Miejsce zejścia ze szlaku jest wyraźne, a drogowskazem jest tablica obwieszczająca o zakazie wstępu. Wkraczamy na ścieżkę. Perć biegnie wzdłuż Zmarzłego Potoku. Podążamy nią i wkrótce docieramy na Złomiską Rówień. Po naszej lewej stronie wyłania się Złomiska Turnia, pierwsze licząc od południa wzniesienie Siarkańskiej Grani.

Siarkańska Grań i Siarkańska Przełęcz.
Siarkańska Grań i Siarkańska Przełęcz.

Obiekty na Siarkańskiej Grani

  • Złomiska Turnia
  • Złomiska Przełączka
  • Mały Siarkan (2250)
  • Przełączka w Siarkanie
  • Wielki Siarkan (2260)
  • Siarkańska Przełęcz

Schemat Siarkańskiej Grani

Schemat Siarkańskiej Grani.
Siarkańska Grań Schemat

Zejście

Z Siarkańskiej Przełęczy do Popradzkiego Plesa przez Złomiksą Zatokę i Złomiską Rówień

Z Siarkańskiej Przełęczy wiedzie do Złomiskiej Zatoki wyraźna zygzakowata perć. Schodzimy i udajemy się na południe w kierunku Złomiskowej Równi. Orientację ułatwiają kopczyki. Po dotarciu na Złomiską Rówień wracamy do Popradzkiego Jeziora percią opisaną wyżej w sekcji poświęconej ścieżce podejściowej.

Opracował Łukasz Pałczyński
chajrefont@gmail.com