Czarny Szczyt

PrzezŁukasz Pałczyński

Czarny Szczyt (Čierny štít). Szczyt w Głównej Grani Tatr Wysokich pomiędzy Wyżnim Czarnym Karbem i Papirusową Przełączką.

Informacje

Czarny Szczyt oddzielony jest od Kołowego Szczytu Czarną Przełęczą. Natomiast od masywu Baranich Rogów oddziela go Przełęcz Stolarczyka. Czarny Szczyt wznosi się nad trzema tatrzańskimi dolinami. Są to Dolina Czarna Jaworowa, Dolina Jastrzębia oraz Dolina Dzika. Dwie ostatnie doliny, będące odnogami Doliny Kieżmarskiej, oddziela od siebie Czarny Grzbiet. Jest to wysunięte na wschód masywne i szerokie ramię Czarnego Szczytu opadające do Kotliny Zielonego Stawu.

Urwista południowo-wschodnia ściana Czarnego Szczytu od lat przyciąga taterników. Ma ona około 230 metrów wysokości. Jej lewym ograniczeniem jest Filar Puskasa, prawym natomiast Komin Motyki. Wytyczono na niej wiele dróg wspinaczkowych. Własne drogi poprowadziły tu takie sławy jak Wiesław Stanisławski, Stanisław Motyka oraz Arno Puškáš.

Południowo-zachodnia grań Czarnego Szczytu to popularne wśród taterników Papirusowe Turnie.

Czarny Szczyt.
Czarny Szczyt.

Historia

Pierwsze potwierdzone wejście na Czarny Szczyt miało miejsce 24 lipca 1898 roku. Na wierzchołku stanęli Karol Englisch wraz z matką Antoniną i przewodnikiem Johannem Hunsdorferem seniorem.

Papirusowe Turnie i Czarny Szczyt.
Papirusowe Turnie i Czarny Szczyt. Widok z grani Baranich Rogów.

Podejście

Przez próg Doliny Dzikiej pod południowo-wschodnią ścianę Czarnego Szczytu

Podążamy stara percią odchodzącą od Zielonego Stawu Kieżmarskiego prowadzącą na Baranią Przełęcz. Pokonujemy próg Doliny Dzikiej i kierujemy się na Wyżnie Dzikie Spady. Omijamy je z lewej i wkraczamy do Baraniej Kotliny. Odbijamy w prawo i po piargach kierujemy się do miejsca w którym ma swój początek Papirusowa Drabina. Przed nami wyłania się południowo-wschodnią ścianę Czarnego Szczytu.

Jest to droga WHP 3472HL. Zamieszczam odnośnik do fotografii która powinna wam ułatwić orientację w terenie. Dolina Dzika znajduje się po lewej stronie.

Czarny Szczyt.
Czarny Szczyt.

Topografia masywu Czarnego Szczytu

Masyw Czarnego Szczytu jest dość skomplikowany topograficznie. Warto przyswoić sobie podstawowe informacje dotycząca opisywanych tu obiektów i formacji skalnych.

Czarny Grzbiet

Szerokie ramię Czarnego Szczytu opadające ku Kotlinie Zielonego Stawu. Trzy kolejne pietra Czarnego Grzbietu to tak zwane Czarne Galerie: Wyżnia, Pośrednia i Niżnia.

Jakubowy Mur

Jest to pas urwisk opadających z Pośredniej i Niżniej Czarnej Galerii po stronie Doliny Dzikiej. Jego górnym ograniczeniem jest Jakubowa Ławka.

Jakubowa Ławka

Szeroka półka skalna położona nad Jakubowym Murem. Biegnie od Pośredniej Czarnej Galerii ku podstawie południowo-wschodniej ściany Czarnego Szczytu.

Papirusowa Drabina

Piarżysty zachód biegnący skośnie w lewo w poprzek południowej ściany Czarnego Szczytu i Papirusowych Turni ku Przełęczy Stolarczyka.

W krótkiej wschodniej grani Czarnego Szczytu wyróżniamy następujące obiekty:

  • Czarny Szczyt
  • Wyżnia Czarna Szczerbina
  • Czarna Kopa
  • Czarna Szczerbina
  • Czarna Turniczka
Czarny Szczyt. Południowo-wschodnia ściana.
Południowo-wschodnia ściana Czarnego Szczytu.

Drogi taternickie na Czarnym Szczycie

Najpopularniejsza droga na południowo-wschodniej ścianie Czarnego Szczytu to bez wątpienia Filar Puskasa. Przy dobrej pogodzie w kolejce do wspinania ustawia się tam czasem kilka zespołów. Droga objęta została akcją Tatry bez kladiva. Zdecydowanie mniej zatłoczony i uczęszczany jest Filar Solickiego. Na uwagę zasługuje również prowadząca lewą depresją południowej ściany Droga Stanisławskiego.

  • Południowo-wschodnia ściana
    • Prawy filar V; WHP 3502
    • Środkowa depresja V-; WHP 3503
    • Droga Solickiego ( środkowy filar ) V+; WHP 3504
    • Droga Sadka ( lewa depresja ) IV+/V; WHP 3505
    • Filar Puskasa ( lewy filar ) V/V+; WHP 3506
  • Południowa ściana
    • Droga Stanisławskiego ( prawa depresja ) IV-; WHP 3507
    • Linder – Szafka ( lewą częścią ściany ) III; WHP 3508
  • Czarna Szczerbina
    • Rázek – Plešmíd VI, A2
    • Komin Motyki V; WHP 3527
  • Czarna Turniczka
    • Čepelova Cesta V, A2
    • Droga Diesków ( Cesta Dieškovcov ) VI+ (V, A2); WHP 3531
    • Pravý zárez ( prawe zacięcie) V
    • Ešte jednu prosím V+
Czarny Szczyt. Południowo-wschodnia ściana.
Południowo-wschodnia ściana Czarnego Szczytu.

Zejście

Po skończeniu wspinaczki możemy zjechać ze szczytu do podstawy południowo-wschodniej ściany ewentualnie zejść Czarnym Grzbietem bądź Papirusową Drabiną z Przełęczy Stolarczyka po pokonaniu grani Papirusowych Turni.

Zejście z Czarnego Szczytu przez Czarne Galerie i Jakubową Ławkę

Z Czarnego Szczytu schodzimy grania na Wyżnią Czarną Szczerbinę. Dalej granią na wierzchołek Czarnej Kopy. Następnie Czarnym Grzbietem przez Wyżnią i Pośrednią Czarną Galerię schodzimy na Jakubową Ławkę, której lewy skraj sięga podstawy południowo-wschodniej ściany Czarnego Szczytu. Dalej drogą wiodącą Dolina Dziką opisaną powyżej w sekcji podejście.

Zejście z Czarnego Szczytu do Baraniej Kotlinki przez Przełęcz Stolarczyka

Z wierzchołka podążamy granią Papirusowych Turni w kierunku Przełęczy Stolarczyka. Grań jest efektowna i eksponowana. Następnie Papirusową Drabiną schodzimy do Baraniej Kotlinki. Dalej droga opisaną w sekcji podejściowej.

Opracował Łukasz Pałczyński
chajrefont@gmail.com