Lodowy Szczyt

Lodowy Szczyt (Ľadový štít). Monumentalny szczyt o wysokości 2628 metrów. Najwyższe wzniesienie Głównej Grani Tatr.

Informacje

Lodowy jest trzecim co do wysokości szczytem Tatr i najwyżej położonym wzniesieniem w Głównej Grani Tatr. Przynależność do Wielkiej Korony Tatr i stosunkowo łatwa dostępność sprawiają, iż jest on częsty celem wycieczek pozaszlakowych turystów.

Potężny masyw Lodowego Szczytu wznosi się nad Doliną Pięciu Stawów Spiskich, Doliną Jaworową (Zadnią i Suchą), Doliną Śnieżną i Dolinką Lodową.

W skład szeroko rozumianego masywu Lodowego Szczytu wchodzą Lodowa Kopa, Lodowe Turnie, Michałkowe Turnie, Sobkowe Turnie, Kapałkowe Turnie, Śnieżny Szczyt oraz Śnieżne Turnie.

Najczęściej odwiedzana przez wspinaczy jest wschodnia ściana Lodowego Szczytu opadająca do Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Klasykiem na wschodniej ścianie jest wiodąca środkowym filarem Droga Brnčala.

Granie Lodowego Szczytu

Lodowy Szczyt jest wzniesieniem zwornikowym. Przez jego wierzchołek przebiega Główna Grań Tatr. Grań masywu Lodowego Szczytu rozciąga się na odcinku pomiędzy Śnieżną a Lodową Przełęczą.

Od szczytu odchodzą dwie boczne granie. Jedna bezpośrednio z jego wierzchołka, druga z punktu położonego w jego północno-wschodniej grani. Są to kolejno:

• Sobkowa Grań. Zachodnia grań Lodowego Szczytu.
• Kapałkowa Grań. Grań północno-zachodnia. Zwornikiem dla tej grani jest tak zwany Lodowy Zwornik.

W masywie Lodowego Szczytu położona jest Lodowa Kopa. Od jej wierzchołka odchodzą dwie boczne granie:

• Lodowa Grań
• Michałkowa Grań

Kolejnym wzniesieniem znajdującym się w masywie Lodowego Szczytu jest Śnieżny Szczyt. Od turnicy położonej w jego północno-wschodniej grani zwanej Śnieżnym Zwornikiem odchodzi na północ kolejna boczna grań. Jest to Śnieżna Grań.

Historia

Pierwsze udokumentowane wejście na wierzchołek Lodowego Szczytu odbyło się w sierpniu 1843 roku. Na szczycie stanęli John Ball, Wilhelm Richter oraz węgierski malarz o nieznanym nazwisku wraz z przewodnikami, którymi byli góralscy myśliwi pochodzący z Jurgowa.

Podejście

Z Chaty Téryego pod wschodnią ścianę Lodowego Szczytu

Z Chaty Téryego podążamy zielonym szlakiem prowadzącym wzdłuż brzegu Pośredniego Stawu Spiskiego. Wkrótce szlak odbija w lewo na Lodową Przełęcz. My wkraczamy na wyraźną kopczykowaną ścieżkę wiodącą nieco powyżej lewego brzegu Wielkiego Stawu Spiskiego. Jest to stara perć prowadząca na Ramię Lodowego, najpopularniejsza wśród turystów droga na Lodowy Szczyt. Po naszej lewej wyłania się monumentalna wschodnia ściana Lodowego Szczytu. Schodzimy ze ścieżki i po piargach udajemy się do podstawy ściany pod wybraną przez nas drogę.

Więcej szczegółów w przewodniku Paryskiego. Jest to droga WHP 2780AB.

Drogi taternickie na Lodowym Szczycie

Północno-zachodnia ściana Lodowego Szczytu ma wysokość około 450 metrów. Opada ona do Doliny Suchej Jaworowej. Ściana wschodnia jest wśród wspinaczy zdecydowanie popularniejsza. Przecina ją gesta siec dróg wspinaczkowych. Opada ona do Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Jej wysokość to około 250 metrów.

• Północno zachodnia ściana
  • Prawy filar III; WHP 2723
  • Droga Dorawskiego ( prawa depresja ) III/IV+; WHP 2724
  • Droga Gálfy’ego ( środkowy filar ) V; WHP 2725
• Wschodnia ściana
  • Kriššák – Orolín ( prawy komin ) V
  • Cesta bielym pásom V+
  • Cez bielu platňu V
  • Psí kusy V-
  • Cesta platňami V+
  • Droga Kriššáka V; WHP 2736
  • Moravanka IV+
  • Variant Kulhavého V+
  • Podzimní cesta V/V+
  • Droga Petrika ( na Lodowego Konia ) V; WHP 2737
  • Ľavý stok V+
  • Chuťovka V, A0
  • Droga Karouška ( prawa depresja ) IV; WHP 2738
  • Droga Brnčala ( środkowy filar ) V; WHP 2739
  • Droga Puškáša (lewa depresja) IV/V; WHP 2740
  • Lewy filar III; WHP 2741
  • Droga Grosza ( Drabina Grosza ) III; WHP 2742
  • Ľavou časťou piliera V
  • Ľavou časťou steny IV, A0
  • Droga Wali ( Walowa Drabina ) II; WHP 2743

Zejście

Opisane poniżej drogi zejściowe są jednocześnie najłatwiejszymi drogami prowadzącymi na wierzchołek Lodowego Szczytu.

Z Lodowego Szczytu do Doliny Jaworowej Sobkowym Żlebem

Z Lodowego Szczytu do Doliny Jaworowej najłatwiej i najszybciej dostaniemy się Sobkowym Żlebem. W tym celu udajemy się na Sobkową Grań i schodzimy na Sobkowy Karbik, ewentualnie niżej na Wyżni Sobkowy Przechód. Z wymienionych wyżej przełączek w dół do koryta Sobkowego Żlebu. Żlebem zygzakami przez skalne progi, płyty i zachodziki aż do jego wylotu na Sobkową Rówień, przez którą przebiega szlak prowadzący na Lodową Przełęcz. Warto w tym miejscu nadmienić, że droga wiodąca Sobkowym Żlebem jest prawdopodobnie najłatwiejszą ze wszystkich dróg prowadzących na Lodowy Szczyt.

Z Lodowego Szczytu na Lodową Przełęcz

Zejść z Lodowego Szczytu możemy granią przez Lodowe Czuby i Lodową Kopę na Lodową Przełęcz. Idąc ściśle granią Lodowych Czub spodziewajmy się II-kowych trudności, pozostałe fragmenty grani są I-kowe. Z Lodowej Przełęczy możemy powędrować szlakiem do Doliny Jaworowej bądź Doliny Pięciu Stawów Spiskich.

Z Lodowego Szczytu do Doliny Pięciu Stawów Spiskich przez Lodowego Konia

Zejście granią z Lodowego Szczytu do Doliny Pięciu Stawów Spiskich można odbyć również łatwiejszym wariantem, a mianowicie popularną wśród turystów drogą przez Lodowego Konia. Grań jest w jednym miejscu I-kowa. Do Doliny Pięciu Stawów Spiskich Schodzimy wyraźną ścieżką z Lodowego Zwornika.

Opracował Łukasz Pałczyński
chajrefont@gmail.com