Grań Żabiego Konia
Grań Żabiego Konia. Jedna z najpiękniejszych tatrzańskich grani. Niezwykle eksponowana i efektowna.
Informacje
Grań Żabiego Konia to fragment Głównej Grani Tatr usytuowany pomiędzy Zachodnią Granią Rysów i Wołowym Grzbietem. Grań Żabiego Konia ma swój początek na Żabiej Przełęczy. Wiedzie przez Dolnego i Górnego Konia. Kończy się na Żabiej Przełęczy Wyżniej.
Grań Żabiego Konia uchodzi, obok Grani Wideł, za najbardziej efektowną graniówkę w całych Tatrach. Grań jest ostra jak brzytwa i niesamowicie eksponowana. Cieszy się ona ogromną popularnością. Z tego powodu latem bywa zatłoczona. Spotykamy na niej nie tylko taterników, ale również szukających mocnych wrażeń turystów.
Grań wyceniona jest na III. Powodem nagminnego zawyżania trudności Grani Żabiego Konia jest oczywiście ekspozycja. Z tego powodu spotkamy się w niektórych opracowaniach z wyceną IV i wyższą.
Więcej informacji o samej turnicy znajdziecie we wpisie poświęconym w całości Żabiemu Koniowi.
Historia
Wschodnia grań Żabiego Konia pokonana została po raz pierwszy dnia 5 sierpnia 1907 roku. Wyczynu tego dokonali Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys oraz Aleksander Znamięcki. Opis tego przejścia autorzy opublikowali w 3 numerze Taternika z 1908 roku. Przytaczam go w całości:
Pierwsze trawersowanie Żabiego Konia od Dolnej po Górną Żabią Przełęcz. (5 sierpnia 1907). Niesłychanie efektowne, jedyne w swoim rodzaju przejście. Trudności niemal jak na zwykłej drodze; ekspozycya daleko większa.
Od kopczyka J. Chmielowskiego nad Żabią Przełęczą na linie pionową ścianą 12 m. w dół (u dołu krótki trawers na prawo) na najniższe zagłębienie Żabiej Przełęczy. Przeszedłszy jednym krokiem wąziutką przełęcz dostajemy się po kilku blokach na brzeg dolnego konia. Pochylenie ok. 10” ku pn. ścięty prostopadle, na płd. silnie pochylona i po kilku metrach urywająca się idealnie gładka płyta — zupełny brak chwytów. Po 20 m. kilka kroków szerszej grani (kopczyk). Następuje 10 m. prostopadły stopień. Dalszą jego część tworzy płytka, niewyraźna rysa wyprowadzająca na mały gzyms po pn. stronie grani (dobre miejsce do stania). Teraz wciągamy się na pionowej krawędzi niezwykle ostrej grani wprost w górę (najtrudniejsze miejsce, nadzwyczaj eksponowane). Następuje górny koń o 50° nachyleniu. Tworzy go od pn. pionowa ściana, od płd. b. stroma płyta. Po kilkudziesięciu metrach wychodzimy na „zwykłą drogę”, w minutę później na wierzchołek (od kopczyka nad Żabią Przełęczą 40 minut).
Taternik. Organ Sekcyi Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego. R. 2, 1908, nr 3.
Podejście
Naszym celem jest Żabia Przełęcz gdzie ma swój początek Grań Żabiego Konia. Jest kilka wariantów podejściowych. Poniżej zamieszczam najpopularniejszy i zarazem najczęściej uczęszczany.
Ze Szczyrbskiego bądź Popradzkiego Plesa do Kotlinki pod Żabim Koniem
Wędrówkę rozpoczynamy w Szczyrbskim bądź Popradzkim Plesie. Naszym celem jest Kotlinka pod Żabim Koniem. Podążamy szlakiem prowadzącym na Rysy. Znakowaną perć opuszczamy za Wielkim Stawem Mięguszowieckim i kierujemy się na północ do Kotlinki pod Żabim Koniem.
Z Kotlinki pod Żabim Koniem na Żabią Przełęcz
Podążamy kopczykowaną ścieżką wśród piargów prowadzącą w stronę Żabiej Przełęczy. Po prawej widoczny jest pas skał przecięty dwoma charakterystycznymi rynnami. Wybieramy jedną z rynnę i pniemy się w górę. Trudności wahają się od I do II w skali tatrzańskiej. Po ich pokonaniu wychodzimy na trawiasty taras. Idziemy dalej w górę. Wkrótce natrafimy na kominek. Jest on dość wymagający. Mocna „dwójka. Po jego pokonaniu odbijamy w lewo i dochodzimy do balkonu w zachodniej grani Rysów powyżej Żabiej Przełęczy. Przed nami roztacza się wspaniały widok na Żabiego Konia. Wykonujemy 15 metrowy zjazd i lądujemy na owej przełęczy gdzie zaczyna się Grań Żabiego Konia.
Opis przejścia Grani Żabiego Konia
Droga WHP 1006, WC 12/117, NSZT 25b
Z Żabiej Przełęczy przez Dolnego Konia pod uskok grani (I)
Startujemy na Żabiej Przełęczy. Pierwszy etap to pokonanie tak zwanego Dolnego Konia. Jest to wielka połoga płyta opadająca pionową ścianą ku północy. Wspinamy się trzymając się krawędzi grani i wykorzystując tarcie. Po około 40 metrach dochodzimy w pobliże pionowego uskoku. Stanowisko zakładamy na zębie skalnym po uskokiem. Do dyspozycji są spity.
Przez dolny uskok na grzbiet Wyżnego Konia (III)
Dolny uskok ma około 10 metrów wysokości. Jest to bez wątpienia najtrudniejszy odcinek całej grani. Pokonujemy go wąską rynną z prawej strony grani, a następnie przewijamy się na lewo i wchodzimy na Wyżniego Konia. Podążamy dalej trzymając się ostrza grani po jej lewej stronie. Po około 20 metrach zakładamy kolejne stanowisko.
Granią Wyżniego Konia (II/III)
Trzeci wyciąg prowadzi „grzbietem” Górnego Konia. Grań jest w tym miejscu dobrze urzeźbiona a wspinaczka sprawia dużą frajdę. Cały czas trzymamy się południowej strony grani. Po drodze czeka nas kilka bardziej wymagających miejsc. Stanowisko zakładamy przed kolejnym uskokiem grani.
Górny uskok i wejście na wierzchołek Żabiego Konia (II)
Ostatni czwarty wyciąg rozpoczynamy pokonując kolejny uskok grani. Ma on wysokość około 3 metrów. Po jego przejściu trudności się kończą. Łatwą już granią wchodzimy na wierzchołek Żabiego Konia.
Grań Żabiego Konia można równie dobrze pokonać na trzy wyciągi. Wydłużamy wówczas ostatni wyciąg i asekurujemy partnera z grani powyżej górnego uskoku. Grań szczytowa jest łatwa i nie wymaga asekuracji.
Topografia Grani Żabiego Konia
Obiekty na Grani Żabiego Konia
- Żabia Przełęcz
- Dolny Koń
- Dolny Uskok
- Górny Koń
- Górny Uskok
- Żabi Koń
- Żabia Przełącz Wyżnia
Schemat Grani Żabiego Konia
Zjazd z Żabiego Konia
Zajście z wierzchołka Żabiego Konia polega na wykonaniu dwóch zjazdów. Mogą one sprawić pewne trudności, zwłaszcza gdy wykonujemy je po raz pierwszy. Stanowisk po drodze jest kilka co wprowadza dodatkowo zamieszanie.
Zjazd uskokiem Żabiego Konia
Pierwsze stanowisko zjazdowe znajduje się na wierzchołku Żabiego Konia. Drugie niecałe 10 metrów poniżej na półce ponad zachodnim uskokiem grani. Z istnienia tego drugiego stanowiska część wspinaczy nie zdaje sobie sprawy, dlatego większość zjazdów wykonywana jest ze stanowiska zlokalizowanego na wierzchołku. Stanowisko ponad uskokiem jest znacznie wygodniejsze. Zbudowane jest ono z łańcucha i dwóch spitów. Zejście do tego stanowiska jest czujne, ale trudności nie przekraczają II w skali tatrzańskiej.
Wybieramy jedno ze stanowisk opisanych powyżej i wykonujemy zjazd. Zjeżdżamy na wąskie wcięcie w grani tuż poniżej uskoku około 20 metrów poniżej wierzchołka Żabiego Konia.
Zjazd z zachodniej grani Żabiego Konia
Po wykonaniu zjazdu z wierzchołka Żabiego Konia lądujemy na grani poniżej uskoku. Przed nami kolejny zjazd. Do wyboru mamy dwie opcje.
Kilka metrów na zachód, od miejsca do którego zjechaliśmy, znajduje się kolejne stanowisko zjazdowe. Zlokalizowane jest ono na dużym głazie. Możemy stąd wykonać diagonalny zjazd na trawnik u podstawy ściany. Pamiętajcie aby trzymać się lewej strony. Zjazd ten do przyjemnych nie należy.
Druga opcja jest zdecydowanie wygodniejsza. Podążamy granią na zachód w kierunku Żabiej Przełęczy Wyżniej. Po drodze pokonujemy dwa zęby skalne i dochodzimy do małej przełączki w grani. Znajduje się tam wygodne stanowisko zjazdowe. Korzystamy z niego i wykonujemy 20 metrowy zjazd.
Zejście ścieżką do szlaku na Rysy
Po wykonaniu zjazdów natrafimy na wyraźną ścieżkę. Wiedzie ona wśród traw i piargów wzdłuż południowej ściany Żabiego Konia. Ścieżka ta ma kilka wariantów i prowadzi do Kotlinki pod Żabim Koniem. Napotkamy po drodze kilka czujnych miejsc. Trudności w zejściu, zależnie od wybranego przez nas wariantu, od I do III. Z Kotlinki pod Żabim Koniem podążamy na południe do szlaku prowadzącego na Rysy.
Opracował Łukasz Pałczyński
chajrefont@gmail.com